بۇل – مەزگىلسىز مەرت بولعان زامانبەك ءنۇرقادىلوۆتىڭ تىرىسىندە نۇرسۇلتان نازاربايەۆقا ايتقان ءسوزى. مۇنداي ەستەلىكتى سول شاقتا ءنۇرقادىلوۆتىڭ ءوز اۋزىنان ەستىگەن «دات» مەديا جوباسىنىڭ جەتەكشىسى ەرمۇرات باپي جازدى دەپ حابارلايدى «Qamshy.kz» اقپارات اگەنتتىگى.

وسى رەتتە، ءبىز اۆتوردىڭ رۇقساتىمەن «ءبىر ەستەلىك» اتتى ماتەريالدى قاز-قالپىندا سايت وقىرماندارىنا ۇسىنعاندى ءجون كوردىك. 

ءبىر ەستەلىك

ناقتى ۋاقىتى ەسىمدە جوق: 2005 جىلعى جازدىڭ ءبىر كۇنى زامانبەك اعا تەلەفون سوقتى.
«ءاي، سەن بوسسىڭ با؟».
«بوسپىن... جايشىلىق پا؟».
«ءقازىر ءۇيىڭنىڭ جانىنان وتەم، مەنىڭ ماشينامنىڭ سوڭىنان ەرەتىن بول!».
«قايدا بارامىز؟».
«...»
نۇسقاسى نوقتاعا تار ءنۇرقادىلوۆ ادەتتەگى شورت مىنەزىمەن ءسوزدى شولاق دوعاردى.
كوشە بويىندا قارا «مەرسەدەستى» كۇتىپ تۇرمىن. كولىگى قاسىمنان زۋ ەتىپ وتە بەرگەندە، سوڭىنان ەردىم. سول جۇيتكىگەن بويدا الماتىنىڭ سىرتىنداعى «الاتاۋ» ءساناتورييىنىڭ شلاگباۋمىنا تىرەلدىك. ادەتتەگى ءبىرلى-جارىم كۇزەتشى ەمەس، توپىرلاعان كاستوم كيگەندەر تولىپ ءجۇر. زاكەڭنىڭ ماشيناسىن وتكىزدى، ماعان «بولمايدى» دەدى. داۋلاساتىن ەمەس، تۇستەرى سۋىق، قورعاننىڭ سىرتىندا قالدىم.
دەرەۋ تەلەفونعا جارماستىم.
«مەن... مەنى... وتكىزبەدى...».
«سول جەردە كۇت...».
تاعى دا كەلتە قايىردى.
ءبىر ساعات تۇرمىن. ەكى ساعات... ءۇش ساعات دەگەندە، زاكەڭنىڭ كولىگى كورىندى. تاعى دا جانىمنان زۋ ەتىپ وتە شىقتى. تاعى دا ەرىپ كەلەم. تەلەفونىم بەزىلدەي جونەلدى.
«ساعات بەستە ماقپالدىڭ شايىن ىشەم، سودان سوڭ ۇيگە كەل...».
داۋىسى ءبىر ءتۇرلى. دوعالداۋ ءدىڭىن بىلەم: «جارايدى» دەدىم.
ايتىلعان ۋاقىتتا كەلدىم. ءۇيىنىڭ ىرگەسىندەگى بۇگىندە مۋزەيى بولعان شتاب-پاتەرىندە ەكەن. قىزىڭقى.
«نازاربايەۆپەن جولىقتىم...».
«ءيا...».
«نە ءيا؟! ماس ەكەن... سۋ ءىشىپ وتىرعان ستاقانىن تولتىرىپ، اراق قۇيدى دا، «ءىش» دەدى. اڭگىمەنىڭ اۋانى اۋىر بولارىن سەزىپ، دەم الماي تارتىپ سالدىم...».
«نە قىل دەيدى؟».
«ساعان نە كەرەك: اقشا ما، قىزمەت پە، ناح...؟» دەپ، بوقتاپ سويلەدى. مەن دە «كەتسەڭ – كەت» دەپ، "ناحتىڭ" تىزگىنىن جىبەردىم. ماعان ەشتەڭەڭ كەرەك ەمەس، ءادىل سايلاۋ وتكىزەيىك دەدىم. زاعيپانىڭ (ورتالىق سايلاۋ كوميسسياسىنىڭ ءتورايىمى – بالييەۆا) ورنىن ماعان بەرە تۇر، تازا سايلاۋ وتكىزىپ بەرەيىن دە، كەتەيىن، ناح... ءسىز دە سايلاۋعا ءتۇسىڭىز: جەڭسەڭىز – ءسىز جاقتامىن، جەڭىلسەڭىز – حالىقتىڭ الدىندا ابىرويمەن كەتەسىز، سىزگە سونىڭ ءوزى ءابۇيىر بولادى، تاريحتا جاقسى اتپەن قالاسىز دەدىم».
«ول نە دەدى؟».
«جەپسىڭ!.. تاريحىڭدى نەتەيىن!» دەدى. ءبىراق بىرەر كۇندە حابارلاسام دەدى».
«ال ەندى بۇل نەتىستەگى مەنىڭ مىندەتىم قانداي؟».
«ءۇش كۇن كۇتەمىن. ءۇش كۇننەن كەيىن پرەسس-كونفەرەنسيا وتكىزىپ، جاعدايدى جايىپ سالام... سەن سەيتقازىمەن (ماتايەۆ) سويلەسىپ، پرەسس-كلۋبقا زاكاز بەرىپ قوي...».
بۇل جەكسەنبى كۇنى بولاتىن. ەرتەڭىندە – دۇيسەنبىدە زاكەڭ تەلەفون سوقتى: «پرەسس-كونفەرەنسيانى بۇگىن وتكىزەمىز...» دەدى.
«نە؟ جاۋابى دۇرىس پا؟».
«پوشەل ون ناح...! ءوز وبالى وزىنە!».
زاكەڭ ساعات 12-دە باسپا ءسوز ءماسليحاتىن وتكىزىپ، ەكەۋارا بولعان بوقتىق پەن ىشىستەن باسقاسىن جايىپ سالدى: «نازاربايەۆ ولمەي – كەتپەيدى، سايلاۋ ءادىل بولادى دەپ ويلاماڭدار! مەنىڭ ازىرگە قولىمنان كەلگەنى وسى...» – دەدى.
«ازىرگە» – قازىرگە ۇلاسپادى. نازاربايەۆ ولگەن جوق، ءالى وتىر... زاكەڭنىڭ كوزىن قۇرتتى... بۇدان 15 جىل بۇرىنعى قازاق – ءقازىر دە سول قازاق...
ەرمۇرات باپي
«DAT» گازەتى. 16.01.2020.